Świadczenia

1. Świadczenia pieniężne

Świadczeniami pieniężnymi pomocy społecznej są:

• zasiłek stały,
• zasiłek okresowy,
• zasiłek celowy,
• specjalny zasiłek celowy,

Zasiłek stały - przysługuje osobom całkowicie niezdolnym do pracy, z powodu wieku lub niepełnosprawności, spełniającym kryterium dochodowe i stanowi uzupełnienie dochodu tych osób do kryterium ustawowego.

Wysokość zasiłku stałego ustala się na podstawie:

• w przypadku osoby samotnie gospodarującej - różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym, że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 776 zł miesięcznie,
• w przypadku osoby w rodzinie - różnicy między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie. Kwota zasiłku nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.

Zasiłek okresowy - przysługuje osobom i rodzinom bez dochodów lub o dochodach niższych niż ustawowe kryterium dochodowe, w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie.

Zasiłek okresowy ustala się:

• w przypadku osoby samotnie gospodarującej - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby,
• w przypadku rodziny - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny.

Zasiłek celowy - przysługuje osobom i rodzinom, których dochód jest niższy od kryterium dochodowego określonego w ustawie. Jest to świadczenie jednorazowe, przyznawane na zaspokojenie niezbędnej potrzeby życiowej, a w szczególności na:

• zakup żywności,
• zakup leków i leczenia,
• zakup opału,
• zakup odzieży i obuwia,
• zakup niezbędnych przedmiotów użytku domowego,
• drobnych remontów i napraw w mieszkaniu,
• pokrycie kosztów pogrzebu.

Specjalny zasiłek celowy - jest świadczeniem, które może być przyznane w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium ustawowe - w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny.

Zasady przyznawania świadczeń

Pomoc społeczna udzielana jest na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2021, poz. 2268 ze zm.) oraz aktów wykonawczych do ustawy.

Na podstawie art. 5 ustawy o pomocy społecznej prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje:

1. osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania
i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2. cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

a)        na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego
w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d lub w art. 186 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650 oraz z 2014 r. poz. 463 i 1004), lub w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej,

b)        w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany – w formie schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania oraz zasiłku celowego,

3.      mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Na podstawie art. 7. ustawy o pomocy społecznej pomoc społeczna udzielana jest osobom i rodzinom w szczególności z powodu:

1.        ubóstwa,

2.        sieroctwa,

3.        bezdomności,

4.        bezrobocia,

5.        niepełnosprawności,

6.        długotrwałej lub ciężkiej choroby,

7.        przemocy w rodzinie,

8.        potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi,

9.        potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,

10.    bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,

11.    trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy

12.    trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,

13.    alkoholizmu lub narkomanii,

14.    zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,

15.    klęski żywiołowej lub ekologicznej,

Na podstawie ustawy o pomocy społecznej art. 8 ustawy o prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

1.      osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 776 zł ( netto), zwanej „kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”,

2.      osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 600 zł (netto), zwanej „kryterium dochodowym na osobę w rodzinie”,

3.      rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, zwanej „kryterium dochodowym rodziny”.

Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, pomniejszone o:

1.      miesięczne obciążenia podatkiem dochodowym od osób fizycznych,

2.      składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne,

3.      kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.

Osoby lub rodziny, których dochód przekracza kryterium dochodowe w szczególnie uzasadnionych przypadkach mogą korzystać ze świadczeń pomocy społecznej, których rodzaj, forma i ewentualna odpłatność za świadczenia będą uzależnione od sytuacji życiowej
i materialnej osób lub rodzin ubiegających się o dane świadczenie.

Warunki odmowy świadczenia

Osoby lub rodziny, korzystające z pomocy społecznej, zobowiązane są do współpracy
z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej. Brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny
w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej m.in.:

• odmowa zawarcia kontraktu socjalnego lub niedotrzymywanie jego postanowień,
• nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną,
• nieuzasadniona odmowa podjęcia lub przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych, prac społecznie użytecznych,
• odmowa lub przerwanie udziału w działaniach w zakresie integracji społecznej realizowanych w ramach Programu Aktywizacja i Integracja,
• nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną.

Osoby i rodziny, korzystające ze świadczeń pomocy społecznej, są zobowiązane poinformować o każdej zmianie swojej sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń. Świadome wprowadzenie w błąd pracownika socjalnego może spowodować zmianę decyzji na niekorzyść strony oraz zwrot nienależnie pobranych świadczeń.

Tryb udzielania pomocy społecznej

Złożenie wniosku o pomoc

Postępowanie w sprawie świadczeń pomocy społecznej wszczynane jest na wniosek osoby zainteresowanej bądź innej osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego. Ośrodek przyjmuje także wszelkie zgłoszenia od osób, instytucji i organizacji społecznych, dotyczące konieczności udzielania pomocy każdej osobie lub rodzinie na terenie Dzielnicy Wesoła.

Przeprowadzenie wywiadu środowiskowego oraz ustalenie planu pomocy dla jednostki  i/lub rodzinie

Podstawą udzielenia pomocy jest  środowiskowy wywiad rodzinny sporządzony w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się. Wywiad przeprowadza się w ciągu 14 dni roboczych od daty złożenia wniosku,  a w sprawach szczególnie pilnych w terminie 2 dni. Należy pamiętać, iż brak zgody na przeprowadzenie wywiadu jest równoznaczny
z rezygnacją z pomocy społecznej. Każdy wniosek rozpatrywany jest indywidualnie
w oparciu o informacje ustalone na podstawie wywiadu, dokumentów  i oświadczenia niezbędnego do rozpatrzenia go, określając sytuację: rodzinną, zdrowotną, mieszkaniową, majątkową, zawodową.

Plan pomocy

Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego pracownik socjalny dokonuje analizy i oceny sytuacji danej jednostki lub rodziny i formułuje wnioski z niej wynikające, stanowiące podstawę planowania pomocy. Plan pomocy powinien być ustalany w trakcie przeprowadzania wywiadu środowiskowego, w porozumieniu z klientem.

Zakończenie postępowania w sprawie i wydanie decyzji

Zakończenie postępowania następuje niezwłocznie, nie później niż w ciągu miesiąca,
a w sprawach szczególnie skomplikowanych nie później niż w ciągu 2 miesięcy od daty złożenia wniosku. Świadczenia z pomocy społecznej przyznawane są w formie decyzji administracyjnej. Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania pomocy, wydawane są
w formie pisemnej. Wyjątek stanowią świadczenia w postaci pracy socjalnej, poradnictwa, itp. – te formy pomocy udzielane są bez konieczności wydawania decyzji.

Od wydanej decyzji stronie służy prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Odwołania można złożyć w ciągu 14 dni od daty otrzymania decyzji.

Wymagane dokumenty

Sytuację osobistą, rodzinną, dochodową i majątkową osoby i rodziny ustala się na podstawie dokumentów:

• dowodu osobistego lub innego dokumentu ze zdjęciem stwierdzający tożsamość,
• zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia, po potrąceniu,
• zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - (dochód z miesiąca poprzedzającego datę złożenia wniosku),
• dowodu otrzymania renty lub emerytury,
• osoba niepełnosprawna (orzeczenie komisji ds. inwalidztwa i zatrudnienia, orzeczenie, Powiatowego Zespołu do spraw Orzekania o Niepełnosprawności lub orzeczenie Lekarza Orzecznika z ZUS),
• zaświadczenia ze szkoły o kontynuowaniu przez dziecko nauki oraz oświadczenia, iż dziecko nie otrzymuje pomocy materialnej ze szkoły,
• decyzji urzędu pracy o uznaniu lub odmowie uznania za osobę bezrobotną, o utracie statusu osoby bezrobotnej, o przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego albo potwierdzenia z urzędu pracy, że osoba ta znajduje się w rejestrze urzędu, jako osoba poszukująca pracy,
• oświadczenia o wysokości dochodu,
• oświadczenia o stanie majątkowym,
• zaświadczenia lub decyzji organów przyznających świadczenia pieniężne,
• decyzji o przyznanych świadczeniach rodzinnych (zasiłek rodzinny wraz z dodatkami, zasiłek pielęgnacyjny),
• opłaty mieszkaniowej i stałego obciążenia rodziny,
• zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego, iż jednostka wymaga pomocy usługowej ze względu na stan zdrowia.

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE

Asystent rodziny

Rolą asystenta jest poradnictwo rodzinne oraz wsparcie rodziny w:

• rozwiązaniu sytuacji kryzysowej i ogólnej poprawie sytuacji życiowej,
• określeniu celów osiągalnych przez rodzinę,
• zdefiniowaniu zasobów i możliwości członków rodziny w zakresie realizacji tych celów,
• poprawie sytuacji socjalnej,
•  poprawie umiejętności opiekuńczo – wychowawczych i społecznych.

Asysta rodzinna jest bezpłatną i dobrowolną formą wsparcia rodzin z dziećmi, do której kieruje pracownik socjalny po rozpoznaniu sytuacji rodziny. Asystent rodziny pracuje z nią
w miejscu jej zamieszkania w ustalonym okresie lub do czasu osiągnięcia celów.

Wsparcie specjalistyczne:

1)             Usługi opiekuńcze i pielęgnacyjne w miejscu zamieszkania

Usługi opiekuńcze są świadczone dla osób samotnych jak i osób w rodzinie, które z powodu wieku, choroby lub innych powodów wymagają pomocy innych osób a są ich pozbawione. Ośrodek Pomocy Społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustala rodzaj, zakres, wymiar dzienny świadczonych usług oraz okres, przez który mają być świadczone, wysokość i sposób pobierania opłaty, uwzględniając zgłoszone przez osobę zainteresowaną potrzeby oraz
możliwość ich realizacji.

Usługi opiekuńcze skierowane są do osób mających trudności związane z poruszaniem się, samoobsługą, kontaktami z otoczeniem oraz funkcjonowaniem w środowisku przede wszystkim ze względu na wiek lub ciężkie i przewlekłe choroby. W zakresie tych usług realizowane są takie czynności jak przygotowanie posiłku lub przyniesienie obiadu z placówki gastronomicznej, zrobienie zakupów, dbałość o utrzymanie czystości w mieszkaniu, załatwianie spraw urzędowych, zabiegi higieniczne, zlecona przez lekarza pielęgnacja, i inne.

2)             Usługi specjalistyczne dla osób psychicznie chorych w domu klienta

Przysługują osobom z zaburzeniami psychicznymi, w tym niepełnosprawnym intelektualnie, mogą być świadczone usługi specjalistyczne. Mają one na celu przygotowanie tych osób do codziennego, samodzielnego życia w środowisku. Ośrodek Pomocy Społecznej, przyznając usługi specjalistyczne, ustala rodzaj, zakres, wymiar dzienny świadczonych usług oraz
okres, przez który mają być świadczone, wysokość i sposób pobierania opłaty, uwzględniając zgłoszone przez osobę zainteresowaną potrzeby oraz możliwość ich realizacji.

Usługi te są dostosowane do szczególnych potrzeb i możliwości klientów, wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone są przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem. Pomoc w formie specjalistycznych usług opiekuńczych jest jednym z istotnych elementów systemu wsparcia osób z zaburzeniami psychicznymi. Jak wynika z dotychczasowych doświadczeń regularny kontakt z opiekunem realizującym pomoc usługową w znaczącym stopniu zapobiega sytuacjom kryzysowym związanym z nawrotami choroby jak również marginalizacją i izolacją społeczną. Pomoc w w/w formie nierzadko bywa alternatywą dla pobytu w domu pomocy społecznej.

3)          Psychiatra

Psychiatra Ewa Kowalczyk-Kozicka przyjmuje raz w miesiącu w Ośrodku Pomocy Społecznej. Zapisy w sekretariacie oraz pod numerem telefonu 22 773 44 12.